وضعيت اجراي تمرين :
به پشت دراز بکشيد شکم را منقبض به داخل نگهداريد پاي راست را با زانوي خم به سمت سينه راست بکشيد با اجراي دم پاي چپ را صاف و کشيده روي زمين قرار دهيدبا اجراي بازدم جاي پا را عوض کنيد
به پشت خوابيده روي زمين قرار بگيريد
تعداد حرکت:
اين تمرين را 10مرتبه براي هر پا تکرا کنيد
نکات پزشکي:
اگر آسيب گردن داريد مي توانيد سر را روي زمين قرار دهيد
اگر مشکل کمر داريد پاها را در زاويه بالاتر نسبت به زمين باز کنيد
برخي از فواید این حرکت :
توقيت عضلات شکم ،پاها،کشش باسن و پايين کمر
موسسه پيلاتس ايرانيان www.pilates.ir
در دهة گذشته، شيوع چاقي 50 درصد افزايش يافته است. نوع رژيم غذايي و كاهش فعاليت بدني عوامل اصلي اين صعود ارقام شناخته شدهاند. چاقي عارضهاي است كه پيشگيري از آن امكانپذير است. پيشگيري از چاقي بسيار آسانتر، ارزانتر و مؤثرتر از درمان آن است. عارضة چاقي در طي زمان بروز ميكند. بنابراين، درمان آن در مراحل شكلگرفتة بيماري به تلاش زيادي نياز دارد.
امروزه چاقي يكي از معضلات زندگي صنعتي براي تمام گروههاي سني است. بيماريهاي قلبي و عروقي، ديابت (افزايش قند خون)، پرفشاري خون، سنگ كيسة صفرا، نقرس، آرتروز و نيز سرطانهاي سينه، رودة بزرگ و پروستات به دنبال چاقي شكل ميگيرند. همچنين ميزان بستري شدن افراد چاق در بخشهاي مختلف بيمارستاني و نيز زمان لازم براي بهبود كامل آنان تفاوت بسياري با ساير گروهها دارد.
چاقي در كودكان نيز، اگرچه در ظاهر ناپسند و مشكلآفرين نيست، نياز به توجه و درمان دارد.
میزان شیوع چاقی در ایران
طبق پژوهشهاي انجامشده در ايران، ميزان شيوع چاقي در مردان حدود 27 درصد و در زنان 40 درصد است. همچنين، شايعترين محدودة سني ابتلا به چاقي در مردان 40 تا 50 سالگي و در زنان 50 تا 60 سالگي است.
چاقي در ايران حدود 32 درصد شيوع دارد كه ميزان آن از كشورهاي غربي كمتر است. يك بررسي عمومي نشان داد كه نزديك به 13 درصد از دختران تهراني در زمرة افراد چاق قرار دارند و شيوع چاقي در سنين مدرسه در حدود 10 درصد تخمين زده شده است.
چاقي در سنين مدرسه مشكلات متعددي به دنبال دارد. بيماريهاي روحي ـ رواني نظير افسردگي، اجتماعگريزي، كاهش اعتمادبهنفس و سرخوردگي در اين گروه به ميزان گستردهتري رخ ميدهد. چاقي در دوران كودكي، بخصوص در ميان پسربچهها، با افزايش احتمال وقوع آن در بزرگسالي همراه است. 26 تا 41 درصد كودكان چاق در سنين پيش از مدرسه، در بزرگسالي نيز به عارضة چاقي مبتلا خواهند شد.
با توجه به مشكلات فراوان حاصل از چاقي، حتي كم كردن مقدار اندكي از وزن نيز عوارض سوء چاقي را كاهش ميدهد يا از شدت آنها ميكاهد. به اعتقاد متخصصان، كاهش 5 تا 20 درصد از وزن بدن در افراد چاق موجب از ميان رفتن بسياري از عوامل خطرساز ميشود.
چرا چاق ميشويم؟
چاقي، در تعريفي ساده، ناشي از نامتعادل بودن ميزان دريافت انرژي از راه غذا و ميزان مصرف يا سوخت انرژي در نتيجة فعاليت بدني است. بنابراين، مؤثرترين روش درمان چاقي كم كردن ميزان دريافت انرژي و افزايش سوخت و ساز بدن است.
امروزه متخصصان علت عمدة چاقي را كمتحركي و ورزش ناكافي ميدانند. تغيير رفتارهاي جمعي، تنوع زياد وسايل برقي، ساعات طولاني تماشاي تلويزيون و فيلمهاي ويدئويي و بازيهاي كامپيوتري، زندگي مدرن را كمتحرك ساخته است. در كشورهاي پيشرفته، افراد بيشتر غذا ميخورند و كمتر فعاليت ميكنند. خوردن غذاهاي آماده در خارج از منزل به دليل مشغلههاي امروزي دليل ديگري براي چاقي در دنياي مدرن است. اين غذاها، بدون آنكه تمام مواد غذايي لازم را به بدن فرد برسانند، ميزان چربي بالايي را به او تحميل ميكنند.
چاقي در كودكان
براي چاقي كودكان، علل مختلف ژنتيكي و هورموني در نظر گرفته ميشود. والدين بهندرت براي بررسي علت چاقي كودك به پزشك مراجعه ميكنند. ارتباط ميان والدين چاق و كودكان چاق احتمالاً انعكاسي از شيوة مرسوم تغذيه و فرهنگ فعاليت در جامعه است. برخلاف تصور عموم، كمتحركي افزايش اشتها و پرخوري را به دنبال دارد. همچنين، مطالعات باليني ارتباط بسيار نزديكي ميان ميزان تماشاي تلويزيون در كودكان و چاقي آنان نشان داده است. در زمان تماشاي تلويزيون، مصرف غذا و تنقلات افزايش مييابد
و فعاليت بدني كودك محدود ميشود. يك راهحل پيشنهادي براي والدين، دور كردن محل تلويزيون از اتاقخواب كودك است. بهعلاوه، ميتوان با برنامهريزي مناسب براي پر كردن وقت كودكان، ساعات تماشاي تلويزيون آنها را كاهش داد.
گاه چاقي در كودكان به دنبال ابتلا به بيماري بروز ميكند. اگر در كودك چاقي علائمي نظير كوتاهي قد نسبت به سن، خشكي پوست، بيطاقتي در برابر سرما، يبوست، زود خسته شدن، پرخوري همراه با پرنوشي، جوش و موهاي زائد صورت، افزايش چربي در ناحية گردن و شكم و نه بازو و ساق، ضربه به سر يا ستون مهرهها و عفونت ديده شد، والدين بايد در صدد پيگيري علل زمينهاي آن برآيند.
در تمام گروههاي سني، روشهاي متعددي براي درمان چاقي پيشنهاد ميشود، از مصرف داروهاي مختلف و ناياب گرفته تا جراحي. اما درمان اوليه و انتخابي براي افراد دچار اضافهوزن و بيماران چاق، تركيبي از رژيم غذايي، ورزش و تغيير در رفتارهاي روزمره است. حتي مصرف دارو بدون رعايت رژيم غذايي كنترلشده و ورزش، بينتيجه خواهد بود.
تأثير ورزش در پيشگيري از چاقي و درمان آن
كل انرژي مصرفي روزانه را به سه قسمت تقسيم ميكنيم: مصرف انرژي در حالت استراحت، مصرف انرژي بعد از صرف غذا و مصرف انرژي بعد از فعاليت بدني. در زمان استراحت، 60 تا 70 درصد از كل انرژي بدن مصرف ميشود و مقدار آن در هر ساعت، حدود يك كيلوكالري به ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن است. متغيرترين ميزان مصرف انرژي، در زمان فعاليت بدني است. اين ميزان در افراد كمتحرك 10 تا 15 درصد و در افراد فعال 30 تا 40 درصد از كل انرژي مصرفي را تشكيل ميدهد. ورزش از دو طريق موجب مصرف انرژي در بدن ميشود: يكي افزايش ميزان سوخت در زمان ورزش و ديگري افزايش مقدار مصرف انرژي در زمان استراحتِ بعد از خاتمة ورزش. براي مورد دوم يك مثال ميآوريم: فعاليت بدني با شدت متوسط به مدت ده دقيقه، ميتواند مصرف انرژي بدن را در حالت استراحت 5 تا 15 درصد به مدت 24 تا 48 ساعت افزايش دهد. در ورزشكاران، ميزان مصرف انرژي در زمان استراحت 5 تا 20 درصد بالاتر از افراد عادي است. بنابراين، يكي از مهمترين فوايد ورزش و فعاليت جسماني بالاتر رفتن ميزان مصرف انرژي فرد فعال در زمان استراحت است. بنابراين، اين باور افراد پرخور كه ورزش و فعاليت بدني باعث افزايش اشتهاي آنها ميشود غلط است. هيچ منبع علمي اين مطلب را تأييد نميكند. برعكس، ورزش سنگين موجب افزايش برخي مواد در بدن و كاهش تمايل فرد به خوردن ميشود. يعني با كاهش موقتي اشتها روبهرو ميشويم.
در زمان استراحت، 50 درصد از انرژي لازم براي سوخت و ساز بدن را چربيها و بقيه را مواد قندي تأمين ميكنند. در ورزشهاي سبك، همچنان چربيها اين وظيفه را بر عهده دارند. اما با افزايش شدت ورزش، سوخت و ساز قندها مشخصتر ميشود. به همين دليل است كه متخصصان ورزشهاي سبك را براي كاهش وزن مفيدتر ميدانند. شايد تعجببرانگيز باشد كه صرف مدت زماني بسيار اندك، مثلاً حداقل روزي يك ساعت فعاليت بدني به مدت ده روز، براي افزايش سوخت چربي بدن در حالت استراحت كافي است. براي رسيدن به اين هدف در افراد سالمند، به هشت هفته زمان نياز داريم.
يكي ديگر از فوايد ورزش افزايش ظرفيت تنفس عضلات است، يعني افراد ورزشكار ديرتر از سايرين خسته ميشوند.
آيا ورزش همراه با رژيم غذايي موجب كاهش بيشتر وزن ميشود؟
در افراد چاق، ورزش به تنهايي موجب كاهش وزن مختصري ميشود. متوسط كاهش وزن گزارششده در 12 بررسي، در حدود دو كيلو و نيم بوده است. در يك فرد هفتاد كيلويي، پنج ساعت فعاليت ورزشي در هفته تنها 200 گرم كاهش وزن را به دنبال خواهد داشت. تركيب ورزش و رژيم غذايي نقش مؤثرتري از رژيم غذايي يا ورزشِ تنها ايفا خواهد كرد. فرض كنيد يك نفر با رژيم غذايي موفق به حدود ده كيلوگرم كاهش وزن شده است. نزديك به سه كيلوگرم از اين مقدار كاهش وزن در نتيجة حذف مواد غيرچربي به دست ميآيد. حال آنكه يك كاهش وزن ده كيلوگرمي با ورزش و رژيم غذايي توأم، كمتر از دو كيلوگرم از تودههاي غيرچربي بدن را از بين ميبرد.
وجود چربي انبوه در ناحية شكم و احشاء موجب افزايش مقاومت بدن نسبت به آثار انسولين و در نتيجه بالا رفتن قند خون در افراد چاق ميشود. همچنين يكي از عوامل مؤثر در ابتلا به امراض قلبي ـ عروقي به شمار ميآيد. بنابراين، كاهش چربي شكمي كمك زيادي به حفظ سلامت ميكند. بر اساس نتايج مطالعات وسيع، ورزش نقش مؤثري در كاهش چربيهاي ناحية شكم ايفا ميكند.
در افراد كمتحرك، شروع ورزش احتمال افزايش وزن را كاهش ميدهد. همچنين ورزش كردن روش كارآمدي در حفظ وزن بدن بعد از درمان صحيح چاقي است. در يك بررسي ثابت شد كه با قطع رژيم غذايي، بعد از 18 ماه 92 درصد از وزن ازدسترفته مجدداً بازميگردد. در صورتي كه با تداوم ورزش، افزايش زيادي در وزن بدن نخواهيم داشت. تأثير ورزش در درمان چاقي كودكان بيشتر است. امروزه فعاليت بدني عامل پيشگيري از چاقي اطفال و همچنين درمان آن شناخته شده است.
چه مقدار ورزش كافي است؟
شروع ورزش در برنامة روزانه بايد به ميزاني باشد كه از عهدة فرد چاق برميآيد. پس از ايجاد آمادگي جسماني و كاهش وزن اوليه، ميتوان شدت و مدت ورزش را افزايش داد. حداقل سوخت مصرفي بدن براي دست يافتن به آمادگي جسماني، 1000 كيلوكالري در هفته تخمين زده شده است. ميزان مطلوب آن براي كاهش وزن، در حدود 2000 كيلوكالري در هفته است. در قدم زدن سريع، سرعت سوخت و ساز بدن به ميزان چهار برابر حالت استراحت افزايش مييابد. با يك محاسبة ساده درمييابيم كه براي يك فرد 70 كيلوگرمي، حداقل هفت ساعت پيادهروي در هفته لازم است.
در مورد ساير فعاليتها نيز ميتوان ميزان مصرف انرژي را محاسبه كرد. با اين حال، اغلب افرادي كه دچار چاقي هستند آمادگي كامل براي انجام دادن مقدار تعيينشدة فعاليت بدني را ندارند. گروهي ديگر هم به علت ابتلا به امراض قلبي و پرفشاري خون از انجام دادن بسياري از حركات ورزشي معاف هستند. در نتيجه، شكل و مدت مناسب براي ورزش در افراد چاق به توانايي و وضعيت جسماني آنها بستگي دارد. براي مثال، هرگز به افراد چاق مبتلا به بيماريهاي قلبي دويدن توصيه نميشود. رايجترين ورزشِ درماني براي اين گروه پيادهروي است. فعاليتهاي بدني ديگري مانند دوچرخهسواري و شنا هم گاه جانشين مناسبي براي پيادهروي بهشمار ميآيند.
انتخاب نوع ورزش در درجة اول به علاقة فردي شما بستگي دارد. ميتوانيد تركيبي از انواع ورزشها را در برنامة خود بگنجانيد. به خاطر داشته باشيد كه ورزشهاي با شدت زياد و مدت كم باعث بالا رفتن ميزان سوخت و ساز بدن در حالت استراحت و نيز كاهش اشتها ميشوند. در حاليكه ورزشهاي با شدت كم و مدت زياد بر سوخت و ساز چربيها اثر ميگذارند. تصميمگيري در مورد شدت و مدت ورزش انتخابي به هدف پزشك و پذيرش بيمار بستگي دارد.
همه ی ما شیفته صحبت کردن درباره عضلات شکم هستیم چرا که خواهان هیکلی متناسب و برازنده هستیم که مشخصه آن داشتن شکمی صاف است. شکم صاف، شکم شش تکه و یا محکم از این جمله هستند. ولی به ندرت درباره عملکرد عضلات هاشکمی که تاثیرمستقیم بر روی فرم دهی شکم دارند صحبت می شود. در این گذر کوتاه، کوشش شده است با عضلات شکمی که به شکل گروهی با هم درگیر هستند اطلاعات مختصری ارائه شود و دریابیم که چگونه این عضلات در راه رفتن به ما کمک می کنند و با شناختن این عضلات می توان بیشترین استفاده را از تمرین های ورزشی برد.
الف)- عضلات راست شکمی (Rectus abdominus)این یکی از شناخته شده ترین عضلات شکمی است و مسئولیت زیادی در ساختن شکمی صاف و محکم دارد. این عضلات بلند از استخوان پنج قفسه سینه شروع شده و تا ناحیه زیر شکم ادامه دارد و تقریباً در طول بالا تنه کشیده می شود. رشته های این عضلات در کنار و موازی هم قرار گرفته اند و در سه نقطه به پوست ( زیر جلد) وصل می شوند که شیار های افقی در سطح ( پوست) ایجاد می کنند که در حقیقت این نقاط پیوستگی هستند که با تمرین های پیوسته به این ناحیه شکل شش تکه می دهند.
ب)- عضلات مایل خارجی( External Oblique) این عضلات از رشته های زیادی که به طور گسترده ای بین استخوان های 5 و 12 قفسه سینه پراکنده شده اند، ساخته شده اند و به رباطی در نزدیکی استخوان باسن متصل می شوند. این عضلات مسئولیت چرخاندن بدن به اطراف، خم شدن به طرفین و چرخاندن باسن و لگن را عهده دار هستند. البته در خم شدن به جلو و تحت کنترل در آوردن ناحیه شکم نیز در گیر می شوند.
پ)- عضلات مایل داخلی (Internal Oblique)درست در زیر عضلات مایل خارجی رشته های عضلانی مایل داخلی قرار گرفته اند که در نقاط بسیار زیادی با هم پیوسته هستند و مسئولیت این گروه از عضلات بیشتر در هنگام خم شدن به اطراف، چرخش کمر و قفسه سینه، مشخص است. همانند عضلات مایل خارجی این گروه در تحت کنترل گرفتن شکم و خم شدن به جلو نیز فعال هستند. عضلات مایل داخلی و خارجی هر دو در چرخش تنه درگیر هستند.
ت)- عضلات مورب شکمی ( Transversus)این گروه از عضلات به صورت رشته هایی هستند که به صورت افقی میانه بالا تنه را می پوشانند و یک شبکه محافطتی برای بالا تنه می سازند. این عضلات برای نگهداری بالا تنه و پایداری آن بسیار ضروری است. محبوس کردن این عضلات باعث می شود که قطر عضلات شکم کم بشود. در حقیقت این عضلات کمر شما است. در حرکت های پیلاتس برای انعطاف کمر و شکم از این عضلات بهره می گیریم.
هماهنگی بیشترنه تنها حرکت بدن در اثر فعالیت عضلات شکمی است، بلکه آنها محتویات بدن را نیز نگهداری می کنند و از ستون فقرات پشتیبانی می کنند، آنها به ما کمک می کنند که نفس بکشیم. بسیار مهم است که بخاطر داشته باشیم عضلات شکمی همه با هم در گیر هستند. اگر هدف این است که عضلات ایی به بالاترین حد کارایی خود برسد. این به کار گیریی تمامی عضلات است که شما را در ساختن آن عضلات مورد نظر کمک خواهد کرد. پس بکار انداختن تمامی عضلات شکمی شما را به هدف که داشتن شکمی صاف است، نردیک تر می کند تا کار مداوم و بیش از حد بر روی یک عضلات مانند عضلات راست شکمی.
به یاد داشته باشید عضلات شکمی، گروهی از عضلات هستند که با هم فعال می شوند و آنچه که نام برده شد تمامی این عضلات نبوده و تعداد دیگری در پایین آورده شده است.
عضلات طویل راست کننده ستون فقرات Erector Spine
عضلات راست و خم کننده باسن Hip Flecors
دیافراگم Diaphragm
Multifudus
Pelvic Floor
مترجم :فرشادی
مسئول بخش آموزشها و دانستنیهای سایت پیلاتس
منبع about .com
شنیده ام که می گویند قبل از ورزش سنگین غذای کامل نخور چون دل درد می گیری آیا این گفته درست است؟ آیا مصرف غذا قبل و بعد ورزش تفاوتی دارد؟
به طور معمول بعد از غذا خوردن سیستم بدن طوری طراحی می شود که تمام انرژی متوجه هضم و جذب مواد شده و جریان خون به طور مکانیکی به سمت شکم و روده منحرف می شود. پس در نتیجه اگر شما در طول یک یا دو ساعتی که وعده غذایی را مصرف کرده تصمیم به انجام ورزش های سنگینی بگیرید جریان خون کاهش پیدا خواهد کرد و ماموریت خود را در جهت هضم و جذب مواد غذایی به خوبی انجام نخواهد داد و خون و اکسیژن مورد نیاز اندام های فعال را نمی توان تهیه کند.
ادامه دادن این فعالیت ها با شدت بیشتر نتیجه ای جز دفع اسید لاکتیک از ماهیچه ها نخواهد داشت و باعث بروز درد در ناحیه های مختلف در ناحیه ماهیچه ها خواهد شد.
بهترین توصیه ای که می توان برای شما داشته باشم این است که قبل از انجام ورزش های سنگین غذای کاملی مصرف نکنید. فکر می کنم که برای این توضیحی لازم باشد؛ معده یک کیسه عضلانی است که پس از خوردن غذا دریچه پایینی آن محکم بسته شده و اجازه عبور غذا را نمی دهد. غذای موجود در معده موجب انقباض دیواره و در نتیجه مخلوط شدن غذا با شیره های گوارشی می شود.
تا زمانی که عضلات این نتیجه، اکسیژن کافی دریافت کنند عمل خود را به درستی انجام می دهند اما زمانی که ورزش های خیلی سنگین انجام شود یا غذای زیادی خورده شده باشد، ممکن است قلب توانایی نداشته باشد که همزمان خون کافی هم به عضلات دریچه معده و هم به عضلات اسکلتی برساند و در نتیجه بر اثر خون رسانی کمتر به این اندام ها عضلات اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت نکرده منقبض می شوند که این در افراد مختلف باعث بروز درد در ناحیه شکمی و همچنین در قسمت عضلانی می شود. بهترین روش این است که اگر قبل از ورزش غذا خورده اید ورزش های سنگینی را انجام ندهید.
اگر شما به اندازه کمی غذا می خورید در بیشتر موارد سریع تر نیز وزن کم خواهید کرد. در زمانی که غذا مصرف کرده اید بدن تا حدود 4 ساعت کالری بیشتری مصرف می کند پس اگر بعد از غذا ورزش کنید بدن شما نسبت به زمانی که بین غذا خوردن و ورزش کردن فاصله ای باشد انرژی بیشتری سوخته خواهد شد و در نتیجه شما بهتر می توانید به اندام دلخواه خود دست پیدا کنید در نتیجه بهترین روش موجود مصرف نکردن وعده کامل غذایی قبل از انجام ورزش های سنگین است
حرکاتی که در آنها رفت به جلو و برگشت به عقب، با استفاده از ستون مهرهها انجام میشود، مانند بالا آمدن با پشت گرد (roll up) یا برگشت به پشت (roll over)، جایگاه خاصی در تمرینات پیلاتس دارند. با اجرای صحیح این حرکات، ستون مهرهها در بلندترین حالت خود قرار گرفته و به تدریج انعطاف آن بیشتر میشود. این تمرینات ماساژگونه باعث تمدد اعصاب و بهبود گردش خون نیز میگردد. در اجرای این حرکات قدرتی عضلات مرکز بدن برای حمایت ستون مهرهها، بسیار ضروری است. البته افرادی که ضعف گردن، شانه، پشت و کمر دارند بهتر است از انجام این حرکات صرفنظر کنند و یا با نظر مربی خود حرکات جایگزین را انجام دهند
فاطمه اکبري مربي پيلاتس
صفحه21 از27
آخرين بروز رساني یکشنبه 23 تیر 1404 1:39:35 ب ظ .